วันพฤหัสบดีที่ 27 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557

อาหารมาเลเซีย

อาหารมาเลเซีย เป็นอาหารที่ได้รับอิทธิพลจากหลายวัฒนธรรมทั่วโลก อิทธิพลหลักมาจากชาวมาเลย์ ชาวจีน และชาวอินเดีย นอกจากนั้นยังได้รับอิทธิพลจากชาวเปอรานากันและยูเรเซีย ชาวโอรังอัสลี และชนเผ่าต่างๆในซาราวักและซาบาห์ อาหารมาเลเซียจึงมีความหลากหลายมากโดยรวมทั้งการปรุงอาหารของมาเลย์ จีน อินเดีย อินโดนีเซียโดยเฉพาะในเกาะบอร์เนียว และได้รับอิทธิพลในส่วนน้อยมาจากไทย โปรตุเกส อังกฤษ อาหรับ ทำให้อาหารมาเลเซียมีความหลากหลายทั้งรสชาติ วิธีการ และมีความซับซ้อนมาก

อาหารหลัก[แก้]

ข้าว[แก้]

นาซิเลอมัก กินกับปลาหมัก ถั่วลิสง ไข่ แกงแกะ ผักและซัมบัล
ข้าวเป็นอาหารหลักที่สำคัญในมาเลเซีย อาหารจากข้าวที่เป็นที่นิยมมากที่สุดคือ นาซิเลอมัก ซึ่งเป็นข้าวที่หุงด้วยกะทิ กินกับปลา ถั่วลิสง แตงกวาหั่น ไข่ต้มและซัมบัล นาซิ เลอมักรับประทานกับอาหารได้หลายชนิดรวมทั้งเรินดัง นาซิ เลอมักถือเป็นอาหารประจำชาติของมาเลเซีย อาหารมาเลเซียที่ได้รับอิทธิพลจากอาหารอินเดียจะใช้ซัมบัลที่มีรสค่อนข้างเผ็ด ส่วนซัมบัลที่ใส่ในนาซิ เลอมักจะมีรสหวานเล็กน้อย นาซิ เลอมักนั้นมักจะสับสนกับนาซิดาแฆที่เป็นที่นิยมทางชายฝั่งตะวันออกของมาเลเซียในบริเวณกลันตันและตรังกานู

ก๋วยเตี๋ยว[แก้]

ก๋วยเตี๋ยวพบมากในอาหารของชาวมาเลย์เชื้อสายจีน มีหลายประเภท เช่น บีหุน (米粉, ภาษาจีนฮกเกี้ยน: bí-hún, ภาษามาเลย์: bihun) โฮฟุน (河粉,ภาษาจีนกวางตุ้ง: ho4 fan2) หมี่ (麵 หรือ 面, ภาษาจีนฮกเกี้ยน: mī, ภาษามาเลย์: mi) หมี่ซั่ว (麵線 or 面线, ภาษาจีนฮกเกี้ยน: mī-sòaⁿ) ยีมีน (伊麵 หรือ 伊面, ภาษาจีนกวางตุ้ง: ji1 min6) ลังกาหรือวุ้นเส้น (冬粉, ภาษาจีนฮกเกี้ยน: tang-hún, ภาษาจีนกวางตุ้ง: dung1 fan2)

ขนมปัง[แก้]

ส่วนใหญ่ได้รับอิทธิพลจากอาหารอินเดีย เช่น โรตี จาไน โดไซ (தோசை) อิดลี (இட்லி) ปูรี (பூரி)รวมทั้งขนมปังแบบตะวันตก

เนื้อสัตว์[แก้]

สัตว์ปีกดำเนินการด้วยมาตรฐานฮาลาล เนื้อวัวไม่พบในอาหารที่ได้รับอิทธิพลจากอาหารอินเดีย เนื่องจากอิทธิพลของศาสนาฮินดูและศาสนาพุทธ แต่เป็นที่นิยมในอาหารมุสลิมใช้ทำต้ม แกง หรืออบ และเนื้อวัวนี้ต้องเป็นไปตามมาตรฐานฮาลาล เนื้อหมูจะบริโภคในกลุ่มที่ไม่ใช่มุสลิม ได้แก่ชาวมาเลเซียเชื้อสายจีน และชนพื้นเมืองเช่น ชาวอีบัน ชาวกาดาซัน ชาวโอรังอัสลี เนื้อแพะมีความสำคัญในอาหารมาเลย์มากกว่าเนื้อแกะ เป็นที่นิยมในอาหารมาเลย์ที่ได้รับอิทธิพลจากอาหารอินเดีย

อาหารทะเล[แก้]

ในมาเลเซียรับประทานอาหารอินเดียหลายชนิด ทั้งกุ้ง ปู หมึก ปลาดุก หอย ปลิงทะเล ชนทุกเชื้อชาตินิยมรับประทานอาหารทะเล

ปลา[แก้]

ในมาเลเซียนิยมรับประทานปลาที่จับได้ในท้องถิ่น ส่วนปลานำเข้าเป็นปลาคอด ปลาแซลมอน ซึ่งจะอยู่ในรูปปลาแช่แข็ง

ผัก[แก้]

ผักสามารถปลูกในมาเลเซียได้ตลอดปี แต่ราคาอาจแปรผันไปตามปริมาณการผลิต

ผลไม้[แก้]

ในมาเลเซียมีผลไม้ตลอดท้งปี ผลไม้เขตร้อนส่วนใหญ่ปลูกได้ในมาเลเซียหรือนำเข้าจากประเทศเพื่อนบ้าน ผลไม้ที่มีชื่อเสียงได้แก่ เงาะ ทุเรียน มังคุด ลิ้นจี่ มะม่วง ลำไย ฝรั่ง ลิ้นจี่

ชนิดอาหาร[แก้]

อาหารมาเลเซียมีความคล้ายคลึงกับอาหารอินโดนีเซียโดยเฉพาะในบริเวณเกาะสุมาตรา อาหารมาเลเซียได้รับอิทธิพลจากอาหารจีน อาหารอินเดีย อาหารไทย และประเทศอื่นๆ อาหารมาเลเซียหลายชนิดใส่เริมปะห์ ที่เป็นส่วนผสมของเครื่องเทศคล้ายกับผงมะสะหล่าของอินเดีย

อาหารมลายู[แก้]

กังกุง เบอลาจันในปีนัง
อีกัน บากัรในยะโฮร์
เกอโรปก เลอกอร์
นาซิดาฆังหรือนาซิดาแฆ
นาซิ เกอราบู
  • กังกุง เบอลาจัน เป็นการนำผักบุ้งมาผัดกับซอสที่มีกะปิและพริก ใช้ผักอื่นได้เช่น สะตอ ถั่วฝักยาว
  • ขนมหรือกุยห์ หรือก้วยในภาษาจีน เป็น เบเกอรีและขนมหวานที่กินเล่นในตอนเช้าหรือระหว่างวัน และเป็นส่วนสำคัญในงานฉลองต่างๆ พบในชุมชนของชาวมาเลย์และชาวเปอรานากัน ตัวอย่างขนมในกลุ่มนี้ได้แก่
    • อนเด อนเด เป็นขนมก้อนกลมขนาดเล็ก ทำจากแป้งข้าวเหนียว ใส่ใบเตยน้ำตาลมะพร้าว คลุกกับมะพร้าวขูด
    • กุยห์ ตาลัม คือพุดดิ้งมะพร้าวนึ่งเป็นชั้น ทำจากแป้งข้าวเจ้า สาคู และกะทิ นำไปนึ่งให้สุก ใส่ใบเตยและแต่งสีชั้นหนึ่ง ชั้นที่เป็นสีขาวของมะพร้าวอยู่ด้านบน ด้านล่างเป็นสีเขียว มีรสหวาน
    • ปูลุต อินตี เป็นพุดดิ้งข้าวชนิดหนึ่ง ทำจากแป้งข้าวเหนียวและกะทิ ห่อด้วยใบตองเป็นทรงปิรามิด ด้านบนโรยมะพร้าวขูดและน้ำตาล
    • ขนมชั้นหรือกุยห์ ลาปิส เป็นขนมนึ่งชนิดหวาน ทำจากแป้งข้าวเจ้า กะทิ น้ำตาลและใส่สีต่างๆในแต่ละชั้น
  • เกอโรปก เลอกอร์ เป็นอาหารเฉพาะของรัฐตรังกานู และรัฐอื่นๆตามแนวชายฝั่งตะวันออกของคาบสมุทรมาเลย์ เป็นลูกชิ้นที่ทำจากแป้งข้าวเจ้าและปลา นำไปหั่นแล้วทอด กินกับซอสรสเผ็ด
  • ซัมบัล โซตง นำหมึกมาปรุงกับซอสที่ทำด้วยซัมบัล ปรุงด้วยพริก หัวหอม กระเทียม มะเขือเทศ มะขามเปียก และกะทิ
  • ซายุร โลเดะห์ เป็นอาหารที่มาจากอินโดนีเซีย เป็นการนำผักไปต้มในน้ำกะทิมีรสเผ็ดอ่อนๆ
  • นาซิ เกอราบู หรือข้าวยำ เป็นข้าวที่หุงด้วยอัญชันให้มีสีออกน้ำเงิน มีต้นกำเนิดในรัฐกลันตัน
  • นาซิ โกเร็ง คือข้าวผัด ชนิดที่พบมากคือนาซิ โกเร็ง กัมปุง นิยมใส่ปลา
  • นาซิดาฆัง คล้ายนาซิ เลอมัก แต่เป็นรูปแบบเฉพาะของชายฝั่งตะวันออกของมาเลเซีย พบในรัฐกลันตันและตรังกานู
  • นาซิ เบอลวก หรือนาซิ จัมปุร เป็นข้าวกินกับอาหารหลายอย่าง
  • นาซิปาปริก เป็นอาหารที่มีต้นกำเนิดจากผัดพริกทางภาคใต้ของไทย กินกับไก่
  • นาซิมีญัก เป็นข้าวที่มีหลายสี นิยมกินกับเรินดัง มีน้ำมันมาก
นาซิเลอมัก เป็นข้าวหุงกับกะทิ
  • ปูลุต เป็นอาหารที่ทำจากข้าวเหนียวใช้ในงานเทศกาลต่างๆ
    • เกอตูปัต มีต้นกำเนิดจากอินโดนีเซีย เป็นข้าวเหนียวห่อด้วยใบมะพร้าวแล้วนำไปต้ม นิยมรับประทานกับเรินดัง สะเต๊ะ หรือกาโดกาโด นิยมใช้เลี้ยงในเทศกาลฮารีรายอ
  • เรินดัง เป็นแกงเนื้อรสเผ็ดมาจากมินังกาเบาในอินโดนีเซีย ชาวมาเลย์นิยมใช้ในงานเฉลิมฉลองต่างๆ
  • โรตี ยาลา มาจากคำในภาษามาเลย์ 2 คำคือโรตีหมายถึงขนมปังและยาลาหมายถึงตาข่าย ซึ่งเป็นการทำโรตีให้มีลักษณะคล้ายแหจับปลานิยมกินกับแกงหรือกินเป็นของหวานกับเซอราวาที่ทำจากกะทิ น้ำตาลและใบเตย
  • อาปัม บาลิก เป็นขนมปังคล้ายพัพฟ์ ทำด้วยแป้ง ใส่ผงฟู โรยหน้าด้วยน้ำตาล ถั่วลิสงบด ครีมข้าวโพดและมะพร้าวขูด
  • อายัม โกเร็ง กูญิต เป็นไก่ทอดปรุงรสด้วยมะขามและเครื่องปรุงอื่น
  • อายัม เปิรจิก เป็นไก่ย่างแบบพื้นเมืองราดด้วยแกงใส่กะทิรสเผ็ด
  • อีกัน บากัร ปลาย่างใส่มะขาม พริกและซอสรสเผ็ด
  • อีกัน ปารี ปลากระเบนย่าง
  • อีกัน อาซัม เปอดาส แกงปลารสเปรี้ยวนิยมใช้ปลาแมกเคอเรล ใส่มะขาม พริก มะเขือเทศ กระเจี๊ยบเขียว และผักแพว
  • ซุบกัมบิง เป็นซุปเนื้อแพะ ใส่ผักและเครื่องเทศที่มีกลิ่นหอม ใส่หอมเจียว ผักชี
  • เติมโปยก เป็นอาหารยอดนิยมของชาวมาเลย์ ทำจากทุเรียน นำไปหมัก เก็บในหม้อ กินกับพริกและอาหารอื่นๆ

อาหารที่ได้รับอิทธิพลจากชวา[แก้]

โซโตอายัม หรือโซโตไก่ ใส่ข้าวเกรียบและหอมเจียว
มีอาหารในรัฐยะโฮร์หลายชนิดที่ได้รับอิทธิพลจากอาหารชวาหรือเลียนแบบอาหารชวา รวมทั้งลนตง นาซิอัมเบิง และบนตรตหรือเบิรกัต ซึ่งนิยมเสิร์ฟในงานแต่งงาน ตัวอย่างอาหารในกลุ่มนี้
  • โซโต ซุปกินกับเส้นก๋วยเตี๋ยวที่ทำจากข้าวหรือเกอตูปัต
  • หมี่โซโต เส้นหมีกินกับน้ำซุป
  • หมี่เรอบุส เป็นอาหารยอดนิยม ทำจากหมี่ กินกับซอสรสเผ็ดและหวานที่ทำจากมันฝรั่ง บางครั้งเรียกหมี่ชวา คาดว่ามีต้นกำเนิดจากชวา
  • หมี่บันดุงมัวร์ เป็นอาหารที่มีต้นกำเนิดในยะโฮร์ โดยเฉพาะชาวมัวร์ คำว่าบันดุงไม่ได้มาจากคำว่าบันดุงที่เป็นชื่อสถานที่ในอินโดนีเซียแต่หมายถึงการผสมส่วนผสมหลายส่วนเข้าด้วยกัน ส่วนผสมที่สำคัญคือกุ้งแห้ง
  • เปอกานัน กาเจา เกอเลอเดก เป็นขนมหวานที่เป็นที่นิยมในราชสำนักยะโฮร์ ทำจากมันเทศ ไข่จำนวนมาก กะทิสด และน้ำตาลจำนวนมาก ผสมและคนให้เข้ากัน ให้ความร้อนอย่างน้อย 4 ชั่วโมง
  • อารีซา เป็นอาหารจานไก่ที่แปลกและหาได้ยากในปัจจุบัน นิยมในราชสำนักยะโฮร์ หรืองานเฉลิมฉลองต่างๆ
  • สะเต๊ะ เป็นอาหารยอดนิยมในมาเลเซีย ทำจากเนื้อหมักและนำไปย่าง กินกับซอสจากถั่วลิสง
  • เตอลุร ปินดัง ไข่ต้มกับสมุนไพรกลิ่นหอมและเครื่องเทศ นิยมใช้ในงานแต่งงานในยะโฮร์
  • กาจัง ปล เป็นอาหารที่ได้รับอิทธิพลจากอาหารอาหรับเป็นขนมปังอบแบบพิเศษ กินกับซอสและไข่
  • ปีซัง ซาไล คือกล้วยย่าง
  • หมี่บักโซ เป็นอาหารที่คล้ายโซโตจนเกือบจะเป็นอย่างเดียวกัน แต่จะใช้ลูกชิ้นแทนเนื้อหั่นเป็นชิ้น
  • ลนตง เป็นข้าวต้มมัด กินกับซุปมะพร้าว ผัก ไข่ต้มและพริก
  • บูราซัก เป็นอาหารบูกิสชนิดหนึ่ง
  • เกอรูตุบ อีกัน ปลานึ่ง ใส่ผักที่มีกลิ่นหอมหลายชนิด
  • เปอจัลหรือเปอเจล เป็นอาหารชวาที่ใส่ถั่วฝักยาว แตงกวาหั่น ถั่วงอก เต้าหู้เทมเป และซอสถั่วลิสง
  • เตาฮู บากัร เป็นอาหารทำจากถั่วเหลือง นำไปย่าง หั่นเป็นชิ้นสี่เหลี่ยม จุ่มลงในซอสชนิดพิเศษ
  • หมี่ซีปุต เป็นส่วนผสมของแป้ง แผ่ในกระทะแล้วทอดให้สุก
  • โรยัก เปอติส เป็นส่วนผสมของผักพื้นบ้าน ผสมกับซอสสีดำที่ทำจากกะปิ
  • อาอีร์ บาตู กัมปูร์ หรือน้ำแข็งไสแบบยะโฮร์ เป็นของหวานที่ทำจากน้ำแข็งไส ใส่ข้าวโพด เยลลี่ นม ถั่วแดง ถั่วลิสง น้ำเชื่อม และช็อกโกแลตเหลว
มักฆี โกเร็งในปีนัง

อาหารของชาวมาเลเซียเชื้อสายอินเดีย[แก้]

ชาวอินเดียมุสลิมในมาเลเซียหรือมามัก มีวัฒนธรรมที่ต่างไปจากชาวมาเลย์มุสลิม อาหารของชาวมามักที่มีชื่อเสียงได้แก่ นาซิ กันดาร์ซึ่งคล้ายกับอาหารอินโดนีเซียที่เรียกนาซิปาดัง นอกจากนั้นมีบิรยานี ที่กินกับแกงกะหรี่ไก่ ปลา เนื้อวัวหรือเนื้อแพะ กินกับผักดองและปาปาดัม อาหารของชาวมาเลเซียเชื้อสายอินเดียมีลักษณะใกล้เคียงกับอาหารในอินเดีย โดยเฉพาะอินเดียใต้ แม้จะมีอาหารหลายอย่างแสดงให้เห็นว่าได้รับอิทธิพลจากอินเดียเหนือ อาหารในกลุ่มนี้มีแกงที่ใส่เครื่องเทศหลายชนิด กะทิ และใบสำมะหลุยหรือใบกะหรี่ แกงที่นิยมมีทั้งแกงไก่ แกงปลา แกงหมึก ตัวอย่างอาหารในกลุ่มนี้ได้แก่
อิดลีกับเครื่องเคียง
  • ข้าวใบตอง เป็นข้าวขาว ตักใส่ใบตองกินกับผัก แกงเนื้อหรือปลาและปาปาดัม
  • จาปาตี เป็นขนมปังที่มีจุดกำเนิดในปัญจาบ ทำจากแป้งอัตตาซึ่งเป็นแป้งสาลีไม่ขัดสี น้ำ และเกลือ แล้วทอดให้สุกในกระทะที่แบนและแห้ง กินกับแกงกะหรี่ผัก หรือนำแผ่นแป้งจาปาตีมาห่ออาหารที่ปรุงสุกแล้ว
  • แกงหัวปลา เป็นการนำหัวปลาไปแกง เป็นแกงน้ำข้น ใส่ผัก เช่น กระเจี๊ยบเขียว และมะเขือม่วง
  • โด๊ไซ่หรือในยะโฮร์เรียกโดไซ หรือโดซาในอินเดีย เป็นอาหารที่ทำจากแป้งและถั่วเลนทิลบด ผสมน้ำและหมักไว้ข้ามคืน แผ่ให้แบน นำไปทอดกับน้ำมันหรือจี่จนเหลือง นิยมรับประทานกับแกงผักและชัทนีย์มะพร้าว
  • อิดลี ทำจากถั่วเลนทิล โดยเฉพาะถั่วเลนทิลดำและข้าว ทำให้เป็นก้อน นำไปนึ่ง กินเป็นอาหารเช้าหรือเป็นอาหารว่าง กินกับชัทนีย์ แกงผักหรืออื่นๆ
  • นาน เป็นขนมปังแบนที่นำไปอบจนสุก กินกับชัทนีย์หรือแกง เช่นแกงดาล มีทั้งนานรสกระเทียม นานรสเนย นานรสเนยแข็ง
  • ปานีร์ เป็นเนยประเภทหนึ่ง แต่ไม่ได้ใช้เรนเนตช่วยในการจับตัว เป็นอาหารที่เหมาะสำหรับผู้รับประทานมังสวิรัตน์ประเภทกินนมได้
  • ปายาซัม เป็นของหวานที่เป็นที่นิยม ได้รับอิทธิพลจากอินเดียใต้
ปาเซมบูร์
  • โปงัล เป็นข้าวหุงกับนมและน้ำตาลมะพร้าว นิยมทำในเทศกาลฉลองการเก็บเกี่ยวในราวๆเดือนมกราคม
  • ปูตูมายัม เป็นของหวาน ทำจากแป้งข้าวเจ้าที่ปั้นเป็นเส้น ใส่มะพร้าวและน้ำตาลมะพร้าวเป็นส่วนผสมหลัก กินกับมะพร้าวขูด
  • ราซัม เป็นซุปถั่วเลนทิล ใส่พริก ผักชี และ ยี่หร่า
  • ซัมบาร์ เป็นแกงถั่วเลนทิล น้ำข้น ใส่เครื่องเทศและผักตามฤดูกาล
โรตีเสิร์ฟพร้อมชาชัก
  • อุบมา/อุบปิตตู เป็นอาหารจานหลัก เตรียมจากแป้งเซโมลินาซึ่งเป็นแป้งสาลีแบบหยาบ หอมใหญ่ พริกและเครื่องเทศ
  • โรตี จาไน เป็นขนมปังแบนที่นำไปทอด มีชนิดย่อยๆ เช่น โรตี เตอลูร์ หรือโรตีใส่ไข่ โรตี บาวัง หรือโรตีใส่หัวหอม
  • โรยักแบบมามัก เป็นโรยักที่ส่วนผสมเป็นมันฝรั่งต้ม ไข่ต้มแข็ง บางครั้งเรียก ปาเซมบูร์
  • มักฆี โกเร็ง เป็นเส้นหมีผัด ใส่รสแกง ถั่วงอก กะหล่ำปลี ไข่ เต้าหู้ ลูกชิ้นหรือไก่
  • มูร์ตาบัก เป็นอาหารประเภทโรตี มีไส้หลายแบบเช่น กะหรี่ กระเทียม หัวหอม และ ออมเล็ต กินกับซอสแกงกะหรี่ เป็นอาหารที่นิยมในช่วงเดือนรอมฏอน
  • นาซิ บิรยานี เป็นข้าวบาสมาติหุงกับส่วนผสมของเครื่องเทศ ผัก เนื้อ และโยเกิร์ต
  • ชาชัก เป็นเครื่องดื่มยอดนิยมในมาเลเซีย ชามีรสหวาน ใส่นมระเหย ผสมกับชาร้อน และเทกลับไปกลับมาซึ่งทำให้ชาเย็นลง การชงชาชักนี้ถือเป็นศิลปะอย่างหนึ่ง[1]

อาหารของชาวมาเลเซียเชื้อสายจีน[แก้]

บักกุ๊ดเต๋
หมี่แกง
หมี่ฮกเกี้ยนปีนัง
อาหารของชาวมาเลเซียเชื้อสายจีนส่วนใหญ่ได้รับอิทธิพลจากอาหารจีนตอนใต้ เช่น อาหารจีนฝูเจี้ยน อาหารจีนกวางตุ้ง อาหารจีนฮากกา แต่ก็ได้รับอิทธิพลจากส่วนผสมในท้องถิ่น และอาหารจากวัฒนธรรมอื่นๆ มีหมูเป็นส่วนผสมที่สำคัญ แต่ก็มีรูปแบบที่ทำจากไก่สำหรัยให้ชาวมาเลย์มุสลิมรับประทานได้ ตัวอย่างอาหารเหล่านี้ เช่น
  • บักกุ๊ดเต๋ (ภาษาจีน : 肉骨茶) เป็นซุปที่ทำจากไส้หมู เนื้อหมู ซี่โครงหมู สมุนไพร กระเทียม และซีอิ๊วดำ และต้มเป็นเวลาหลายชั่วโมง ผู้รับประทานเป็นกุลีชาวจีน ที่ทำงานตามท่าเรือในเมืองกลัง จากนั้นได้แพร่หลายไปยังเมืองอื่นๆ รวมทั้งประเทศเพื่อนบ้านได้แก่ ไทย สิงคโปร์ ในบางเมืองได้เพิ่มส่วนผสมอื่น เช่น ปลิงทะเล
  • บักกวา (ภาษาจีน : 肉干) แปลตรงตัวว่าหมูแห้ง เป็นการแปรรูปเนื้อหมูให้เก็บไว้ได้นาน เป็นอาหารที่ขายทั่วไปในมาเลเซีย และเป็นที่นิยมในเทศกาลตรุษจีน ปัจจุบันเป็นของว่างที่สำคัญ
  • ขนมปังแกงไก่ เป็นแกงไก่ปิดด้วยขนมปัง พบในเมืองกัมปาร์
  • หมี่กวางตุ้ง (ภาษาจีน : 廣府炒, 河粉, 鴛鴦) เป็นเส้นหมี่ทำจากข้าวทอดกรอบ กินกับไข่และซอสใส่แป้งข้าวโพด ในซอสใส่หมูหั่นชิ้นบางๆ กุ้ง หมึก และผักสีเขียว เป็นอาหารจีนที่พบได้ทั่วไปในมาเลเซีย
  • ขนมหัวผักกาดหรือไชเท้าก้วย (ภาษาจีน : 菜頭粿) เป็นขนมที่ทำจากแป้งข้าวเจ้าผสมกับหัวผักกาดขาวหรือหัวไชเท้า พบได้ทั่วไปในมาเลเซียและสิงคโปร์
  • ก๋วยเตี๋ยวผัดหรือชาร์กวายเตียว (ภาษาจีน: 炒粿條,炒河粉) เป็นก๋วยเตี๋ยวทำจากข้าว นำมาผัดใส่ถั่วงอก กุ้ง ไข่ ห่าน และกุนเชียงหั่นบาง อาหารชนิดนี้มีรูปแบบที่หลากหลาย เช่นที่เกาะปีนังใส่ปูและแฮมด้วย
  • ก๋วยเตี๋ยวหลอดหรือชีเชียงฟุน (ภาษาจีน: 豬腸粉) เป็นแผ่นข้าวสี่เหลี่ยมที่ทำมาจากส่วนผสมของแป้งข้าวเจ้าและน้ำ ผสมให้เหลว นำมาทาบนกระทะบางๆ นึ่งให้สุก นำไปม้วนหรือห่อไส้ ปกติกินกับเต้าหู้และปลา กินกับซอสถั่วเหลือง รสออกหวาน ซอสพริกหรือน้ำแกงแบบใส ทางเหนือของเมืองอีโปห์จะกินกับซอสหวานสีแดง พริกดองหั่นและหอมเจียว
  • หมี่แกง (ภาษาจีน: 咖喱面) เป็นอาหารที่ทำจากหมี่เหลืองผสมกับเส้นบีฮุนที่ทำจากข้าว ใส่ในน้ำแกงรสเผ็ดใส่กะทิ เต้าหู้แห้ง กุ้ง ปลาดุก ใส่สะระแหน่และซัมบัล
  • ซุปหมี่เป็ด (ภาษาจีน: 鸭腿面线) เป็นอาหารปีนังที่มีชื่อเสียง เป็นเนื้อเป็ดใส่ในซุปร้อนๆ ที่มีสมุนไพรหลายอย่าง ใส่เส้นหมี่ซั่ว
  • หมีเป็ดขิง (ภาษาจีน: 姜鸭面) เป็นหมี่ไข่ปรุงกับซุปเป็ด โดยต้มเป็ดในน้ำซุปสีดำ ใส่ขิง พบได้ในภัตตาคารในกังลาลัมเปอร์และเมืองกลัง
  • ข้าวมันไก่ (ภาษาจีน: 海南雞飯) เป็นไก่นึ่ง กินกับข้าวหุงกับมาการีนหรือน้ำซุปไก่ ข้าวเสิร์ฟในชาม ยกเว้นในมะละกาจะปั้นข้าวเป็นก้อน
  • เย็นตาโฟหรือย้งโต่วฟู่ (ภาษาจีน: 酿豆腐) เป็นเต้าหู้ยัดไส้ด้วยเนื้อสัตว์บดแบบของชาวฮากกา ที่เป็นที่นิยมของชาวมาเลเซียทุกเชื้อชาติ มีการยัดไส้มะเขือ กระเจี๊ยบเขียว เต้าหู้ทอด มะระ และพริกเพิ่มเติมด้วย

0 ความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

สมัครสมาชิก ส่งความคิดเห็น [Atom]

<< หน้าแรก